Mrt 2017. Wat heeft de wereld nodig?

 

Collega verteller Frans de Vette hield tijdens het Vertelvent 2017 een bevlogen rede met de centrale gedacht; Van ‘Ik’ naar ‘Wij’. Daarna deed hij een oproep aan de vertellers om bezig te gaan met de vraag welke verhalen moeten verteld worden in deze tijd? Dezelfde vraag waar ik me als Vertelambassadeur mee bezighoud. Ik sloot aan bij één van hun bijeenkomsten. We waren met zevenen. De vraag die dit keer gesteld werd was; hoe kijk jij naar de wereld op dit moment en wat heeft de wereld nodig? En meteen vroeg ik mezelf af. Welke wereld?

Ik was net terug van een week werk in Estland. Een jaar eerder was ik er ook geweest en had er toen opgetreden en een workshop gegeven. Een land waar mensen leven met de ongewisse dreiging die ze ervaren vanuit Rusland. De mensen met wie ik aan het werk was daar vertelden me hoe ze als jongeren destijds hand in hand stonden in een menselijke keten die door de drie Baltische staten liep tijdens de Zingende Revolutie in augustus 1989. Die menselijke keten was 600 kilometer lang en er deden twee miljoen mensen aan mee. Het luidde een leven in dat vrij was van Sovjet-overheersing.

Dit jaar was ik teruggevraagd en in maart gaf ik samen met een muziektherapeute een tweedaagse ‘De Kamers van het Hart’. We waren met een groep van 23 deelnemers; leerkrachten, therapeuten, begeleiders en vertellers. Hoe kunnen we via de taal van het verhaal en de taal van muziek ‘de kamers van het hart’ nader onderzoeken met elkaar? Hoe verbind ik me met mijn eigen hart, met de ander, de maatschappij en de ‘Bron van Alles’? We deden oefeningen, deelden verhalen en zongen met elkaar. Bijzonder om te mogen doen.

Nadat al het werk gedaan was zou ik nog een paar dagen langer in Tartu blijven, de Universiteitsstad van Estland en daar tijd doorbrengen met mijn nieuwe vrienden. Ik wilde graag meteen doorreizen naar St. Petersburg. Dat lag immers zo dichtbij en daar wilde ik altijd al graag een keer naar toe.  Maar ook al lag het dichtbij, het was ingewik-keld om er te komen. ‘Blijf toch langer hier in Tartu’ hadden mijn nieuwe vrienden gezegd. ‘Ach, waarom ook niet. Waarom meteen weer verder rennen, terwijl hier ook nog een wereld te ontdekken was met leuke, nieuwe mensen’. Dus, ik zou langer blijven.

De volgende ochtend werd ik huilend wakker. Ik had gedroomd dat ik midden in een Russisch bombardement terecht was gekomen en had moeten zien te overleven. Het was zo levensecht geweest.

’s Ochtends deelde ik mijn droom omdat ik niet kon verhullen dat ik nog ‘shaky’ van de nacht aan het ontbijt zat. Een paar uur later vertelde een van mijn vrienden met een lijkbleek gezicht dat er ‘breaking news’ was vanuit Rusland. Er was zojuist een bomaan-slag gepleegd op een van de belangrijkste metrostations in Sint Petersburg. De stad en misschien wel de plek waar ik die dag geweest zou zijn. En dan die droom die ik had gehad. We waren er stil van. Wat een wereld.

Is de wereld, de wereld van het nieuws vol geweld, aanslagen en machtspolitiek of zijn er ook nog andere werelden? We vroegen het ons af. Voor veel Esten speelt godsdienst niet zo’n belangrijke rol maar ze hebben wel een sterke verbinding met de natuur.
Toeval of niet, ik had een boekje bij me van Thomas Mayer dat ging over de elementen- en natuurwezens. De wereld om ons heen is ook de geestelijke wereld waar de elementenwezens verblijven. Zij zijn betrokken bij alles wat in de natuur gebeurt. Ook in onze ‘binnenwereld’, in onze gedachten en gevoelens, leven elementenwezens. Veel mensen zijn niet in staat om deze wezens te zien maar het is wel mogelijk hen te beleven. In het boekje vertelt Thomas Mayer over zijn ontmoetingen met hen en maakt hij begrijpelijk wat ze van ons vragen. Voor hen – en voor ons! – is het in belang van de aarde als geheel dat we een bewustere verbinding met hen aangaan. Contact maken met hen vanuit je hart, hen groeten zijn hierbij al eerste goede stappen.

Raar verhaal? Nee waarom? Omdat je het niet kan zien? Het verhaal wat we wel kunnen zien en wat we de wereld en onze realiteit noemen is misschien wel een veel vreemder verhaal. Als je mij vraagt wat deze wereld op dit moment nodig heeft denk ik; Mij! De wereld heeft mij nodig. En jou! Om te doen wat jij kan doen. Om te zijn wie jij bent met het beste wat je in je hebt.